အချစ်ရဲ့တန်ခိုး

adminMarch 18, 2023

သဲ ဝေးရတဲ့ရက်တေများနေပီနော် တကယ်ဆိုအနားမှာတူတူနေပီး ဆန္ဒတေဖြည့်စီးရင်း နွမ်းလျှရမယ်အချိန်တွေ နှမျောစရာသဲရယ်…” ဟုပ်ပါသည် ငလင်းနှင့် မမြတ်တို့ တစ်လမှ တစ်ခာတောင်တွေ့ဖို့အလွန် ခက်ခဲလွန်းသည် ငလင်းက ရုံးဝန်ထမ်း မမြတ်က ပုဂ္ဂလိဂ ဝန်ထမ်း တွေ့ဖို့ရက် မနည်းညှိုယူရသည် ယခုတော့ ခက်ခဲသည့်ကြားက တူရှိချိန်သာတည်း “မောင် အာ့စကားတေ မပြေားတော့ပါနဲ့လား ခုပဲ မ မောင့်ရင်ခွင်ထဲ မအားတဲ့ကြားက မှေးစက်ဖို့ အို.. မောင့်ဆန္ဒဖြည့်ဖို့ရောက်နေပီလေ မောင့် သဘောကြ မ ဖြည့်စီးပေးပါ့မယ်နော်”

“အင်းပါ သဲရဲ့ မောင် လွမ်းလွန်းလို့ ပါ” “ကဲပါ မောင် ဘာတေစောင့်နေတာလည်း မ လည်းလွမ်းလှပီ” ဟုပ်ပါသည် မမြတ်က တဏှာကြီး သည် တစ်ခါတွေ့ပီး လေးခါလောက် လိုးလို့ပီးမှ သူ အာသာပြေသည် ငလင်း လည်းခေ သူမဟုပ် သူ့လီးက သိပ်မရှည် သိပ်မတုပ် ဒါပေမယ့် လိုးချက်သိသည် ဒါကိုပင်လျှင် မမြတ် အစွဲကီးစွဲသည် “အင်းပါ မ ရဲ့ ဘာလည်း မ လည်း အလိုးခံချင်နေပီပေါ့ ” “မောင်ရယ် ပြေားရက်လေးခြင်း ခံချင်တာပေါ့ မလေ မောင်မရှိတဲ့ည ဆို ဖေ့ဘွတ်က အောစာတေဖတ်ပီး စိတ်ဖြေနေရတာ ဒါပေမယ်ပီးခါနီးတိုင်း မောင်ပို့ထားတဲ့ ညီလေးလီးပုံကြည့်ပီး ပီးရတာပေါ့”

“အင်းပါ မရဲ့” ဇာတ်ရှိန်မြင့် လာပေပီ ငလင်း မမြတ်ရဲ့ တင်းရင်း ပြူငှါလှသော ချိုသီးလေးတေကို တစ်ဖက်ကစို့ရင်း လက်တစ်ဖက်က ချိုသီးတစ်ဖတ်ကို ချေပေးနေသည် မမြတ် ငြီးစပြုလာသည် ခေသူမဟုပ်သူ ငလင်းက တစ်ဖြေးဖြေး လျှော်ဆင်း သွားရင်း ချက်ပေါက် ကလေးကို လျှာနှင့်စက်ဝိုင်းပုံသဏာန် လျက်ပေးသောအခါ မမြတ် ကျက်သီးတေ တစ်ဖြန်းဖြန်း ထလျှက် “မောင် ရယ် မ မခံနှိုင်တော့ဘူး ထဘီချွတ်လိုက်ပါတော့နော်” “အင်း မ အစိကိုလျှက်ခံခြင်နေပီမဟုပ်လား မောင်သိတာပေါ့” “မောင်ရယ် အာ့လိုမပြေားပါနဲ့ ရှက်လို့ ” “ကဲပါ မရှက်နဲ့ မလည်း ပုထုဇဉ်ပဲ ဒီစိတ်ရှိတာပေါ့

မောင် မ အစိလေးကို လျှက်ပေးမယ် မ ကမောင့်လီးကိုကိုင်းပီး ထုပေးနော် ” “အင်း မောင် ” မမြတ်က အရှက်ကြောက်ကြီးသည် ဒါပေမယ့် ချစ်ရသော ငလင်းနှင့်တွေ့လျှင် မမြတ် ရှက်ရွန့်မှု့တို့မေ့လျော့ နေတက်သည်သာချည်း ဒါသည်ကလည်း အချစ် ရဲ့တန်ခိုးသာပင် ငလင်း မမြတ်၏ အစိကို အပေါ်အောက် စလျှက်နေပေပီ ဘေးနှုတ်ခမ်းသား တေပါမကျန် မမြတ်အလိုကျ အာကောင်းကောင်း လျှာလေတိုက်လေပီ မမြတ် အရည်တေ ွက ရွမ်းကာ အဖုတ်က ဖောင်း လျှက် ကာမစိတ်က အထွက်အထိတ်သို့ တက်လာလေပီ “မောင်း လိုးပါတော့ကွာ နော်မောင် နော်”

“သဲခံချင်ပီလား” “အင်း မောင်းလိုးပါတော့ ” “အာ့ဆို သဲခါးမြှောက်လိုက် ” “မောင်ဘာလုပ်မလို့လည်း””မောင်းအုံး ခါးအောက်ထည့်မလို့ အာ့မှ သဲ အဖုတ်က ဖောင်းပီးကားနေမှာ” “အင်း မောင်ထည့် ” ယဉ်းနောက်ငလင်း စိတ်ကြိုက်ခေါင်းအုံးထဲ့လျက်အခြေကြသောအခါ မမြတ် အဖုတ်ဖောင်းဖောင်း ကအဆင်သင့်လိုးဖို့စောင့်နေသယောင်ပင် “မမောင် လီး မအဖုတ်ထဲထည့်ပီနော်” “မောင်ရယ် လိုးပါတော့လား” “အင်းသဲ” ငလင်းမမြတ်အဖုတ် ကားကားထဲ သူလီးဖြေးဖြေးခြင်းထိုးထဲ့ ကာစတင် လိုးနေလေပီ “မောင် ဖြေးဖြေးနော် မနည်းနည်းနာလို့””အင်းသဲ နောက်တော့ အရင်လိုပဲ ကောင်းသွားလိမ့်မယ်

ကဲပါ စကားမပြေားနဲ မောင်လိုးပီး ပီ” “အင်းလိုး မောင် မလည်းအရမ်းခံချင်နေတာ” ငလင်း အကြိုက် စ၍လိုးပေပီ ဖတ် ဖတ် ဖတ် “အား ကောင်းတယ်မောင်ရယ် မအလွမ်းတေပြေအောင် လိုးပေးပါနော်” “သဲ စိတ်ကြိုက်လိုးပေး နေတယ်လေ ” “အင်းပါ မောင်ရဲ့ ဟင်းဟင်း အားတေချစ်တာ လိုးမောင် မခံနှိုင်ပီ” “မသဘော အင့် အင့် အင့်” ငလင်းပုခုံးကိုင်ကာ တလည်စက် ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေပေပီ “အား မောင်ရယ် အားအရမ်းကောင်းတာပဲ ” “သဲဖင်ကုန်းပါလား မောင် ဖင်ခေါင်းလိုးမလိုး” “မောင်ဖင်ခေါင်း လိုးလည်းလိုးလေ မောင့်သဘော

“မမြတ်ဖင်ကုန်းပီး အလိုက်သင့် အနေထားရောက်နေပေပီ ငလင်း မမြတ်ဖင်ခေါင်းကိုးစထွေးလေးဆွတ်ပီး လီးဒစ် စထည်းထည်းချင်း “အားမောင်း ရယ် နာတယ်” “ခဏနော်သဲ နောက်ဆိုအဆင်ပြေသွားမှာမောင် ဖြေးဖြေးလိုးပေးမယ်”ပြေားသာပြေားရင်း ကတစ်ဆုံး ဝင်နေလေပီ မမြတ်အံကြိတ်ခံသည် စိတ်တော့မကောင်း ဒါပေမယ့် ငလင်းဖင်ခေါင်းလိုးရတာကြိုက်သည် သိပ်မကြာ…မမြတ် “အားမောင် ကောင်းလားပီးလိုးမောင် မြန်မြန် မ ခံနိုင်ပီ” “မပြေားသားပဲ နောက်တော့ကောင်းမှာပါလို့ ဟဲဟဲ” “သွားလူးဆို လုပ်ချင်တာရတော့ ကဲပါ လိုးပါတော့ မ အရမ်းတင်းနေပီ လိုးမောင်စိတ်ကြိုက်”

ငလင်းခါးနှစ်ဖက်ကိုကိုင်လိုးရင်း ကားစွင့်သော မမြတ် တင်သားတေကိုရမတ်ဖြေနေပေပီ “မောင် လိုးပါ မအရမ်းကောင်းနေပီ မောင်ကော” “မောင်လည်းကောငိးတာပေါ့ သဲဖင်ကကြက်ပီး ပီးချင်နေပီ သဲကော? ” “မ ပီးတော့မှာ မောင်မြန်မြန် လေးလိုးပါတော့ မဖင်ခေါင်းထဲမှာပီး နော်မောင်နော်” “အင်းသဲ မောင်အပီးလိုးတော့မယ် ” အင့် အင့် ငလင်း မမြတ်ဆံပင် ဆွဲ ရင် းစိတ်ကြိုက် လိုးလျှက် မမြတ် ကာမကိုအအစွမ်းကုန်း ဖြည့်စီးပေးခဲ့လေပီ “မောင်ရယ် အရမ်းကောင်းတာပဲ မလေ နှုံးသွားတာပဲ ” “မ ဆောင့်ဆောင့်ထိုင်လိုက် ”

“ဘာလို့်လည်းမောင် ” “သဲဖင်ခေါင်ထဲ မောင်သုပ်တေနဲ့ခြွဲမနေဘူးလား” “ဟင်း မောင်းကလည်း ချွဲချွဲ လေးနဲ့ပိုတောင်ကောင်းသေး ထားလိုက်” သဲကလေ ဟုဆိုကာ ငလင်း မမြတ်နှုတ်ခမ်း ကိုနမ်း ရင်း အလွမ်းတစ်ည ကို အတိုးချကာ ဆက်လက်လက်ဖြတ်ကျော်နေပါတော့သည် …… ပြီးပါပြီ