အမိုက်ဆုံးအာငွေ့လေးကြောင့်တစ်ကြောင်းပြီးခဲ့ရပြီ

အ့ ကိုမင်း လုပ်တော့ကွာ တုံမနေတက်တော့ဘူး” ”အိတုံ ခံချင်နေပြီလား” ”အင်း” ”မကြားရဘူး ပြန်ပြော” ”ခံချင်နေပြီကိုမင်းရယ် ဟင့် အဟင့်” ”အဲ့ဒါဆို ကို့ကို စုပ်ပေးပါဦး” အိတုံလဲ လှဲနေရာမှအသာထကာ သူ့လီးကို ကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲအသာထည့်လိုက်ရင်း စုပ်ပေးနေသည်။နွေးထွေးတဲ့ အာငွေ့ စုပ်ချက်တွေကြောင့် သူ့လီးက သန်မာသထက်သန်မာလာသည်။သူလဲ အိတုံပါးစပ်ထဲမှ လီးကို အသာထုတ်ကာ အိတုံကို ပက်လက်လှဲလိုက်ကာပေါင်နှစ်ဖက်ကို မြှောက်ကာ အဖုတ်ဝတွင် လီးကိုတေ့လိုက်ရာ ”ကိုမင်း ဖြေးဖြေးနော်။ကိုမင်း ဟာကြီးက အကြီးကြီး တုံ့ဟာလေး ကွဲသွားလိမ့်မယ်”စိုးရိမ်စွာသတိပေးလေသည်။

ဟုတ်တော့လဲ ဟုတ်သည်။ သူ့လီးက ဆေးမထိုး ဆေးမစားပဲ တော်တော်ကြီးသည်။သူလူပျိုပေါက်ဘဝနှင့် လူပျိုဘဝက သူငယ်ချင်းများနှင့် လီးကြီးအောင် လေစုပ်ခွက်နှင့်ဆွဲဖူးသည်။အလုပ်ဝင်တော့ နေရာစုံလျောက်သွားရသဖြင့် လူစုံနှင့်တွေ့ကာ ဆေးနည်းကောင်းများကိုတွေ့ပြီး သဘာဝဆေးကောင်းများနှင့်ကြီးလာရသည်လို့ပြောလို့ရမည်။သူနဲ့လုပ်ဖူးသည့်မိန်းကလေးတိုင်း သူ့ကို စွဲလန်းသွားတက်တာများသည်။ဒါကိုတော့ လူပျိုဘဝမှာဂုဏ်ယူမိပေမယ့် အိမ်ထောင်ကျသည့်နောက်ပိုင်း မိန်းကလေးတွေနှင့်ကင်းအောင်ရှောင်သည်။အိမ်ထောင်ရေးအထိခိုက်မခံနိုင်သောကြောင့်ကာ် မိန်းမအပေါ်သစ္စာစောင့်သိတာလဲပါမည်။

သူလူပျိုဘဝက လီးတွင်ဂေါ်လီထည့်ဖူးသည်။ဖားကန့်ဘက်တွင် တာဝန်ကျတုန်းက သူနဲ့အရမ်းခင်သည့် လူတစ်ယောက်က သူ့ကိုထည့်ပေးတာပင်။ထည့်ပေးသည့်လူက ဆရာကျသည်ပြောရမလားပင်။ဂေါ်လီကိုအရှင်ထည့်ပေးထားသည်။ မလိုချင်သည့်အခါ ဖြုတ်ထားလို့ရသည်ပင်။သူတခါမှမတွေ့ဖူးလို့အတော်ပင်အံ့သြမိသည်။ကျောက်ကလေးတွေကို သေချာသွေးပြီး သူ့ကို ငါးလုံးထည့်ပေးသည်။အန္တရာယ်မဖြစ်စေရပါလို့လဲ အာမခံလို့သူထည့်ခြင်းဖြစ်သည်။တကယ်လဲ ဘာမှမဖြစ်ပေ။သူ ဖြုတ်ချင်သည့်အခါ ဖြုတ်ထားပြီး သူထည့်ချင်သည့်အခါ ထည့်ထားလို့ရတာမို့အတော်သဘောကျသည်။

အိမ်ထောင်ကျသည့်အခါမှာတော့ သူလုံးဝမထည့်တော့ပဲ ဖြုတ်သိမ်းထားလိုပ်သည်။ ခုလဲအိတုံခမျာ သူ့လီးကို လန့်နေသည်။သူလဲ အဖုတ်ဝကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်းအထဲကို ထည့်လိုက်ရာ အဖုတ်က တင်းခနဲ့ဖြစ်သွားပြီး ”အာ့ အ့ ရှီး ဖြေးဖြေးကိုမင်း နာတယ်” ”ညှစ်မထားနဲ့ လျှော့ထားလေ” သူလဲ အစေ့ကို အသာကလိလိုက်ရင်း နို့ကိုကုန်းစို့လိုက်သည်။ အဖုတ်က ညှစ်ထားရာမှ ပြန်လျှော့သွားတော့ သူတခါထည့်လိုက်ပြန်သည်။အစေ့ကိုကလိလိုက်ထည့်လိုက်နှင့်စိတ်ရှည်စွာ ထည့်လိုက်ရင်း လီးက တချောင်းလုံး အဖုတ်ထဲသို့ ဝင်သွားသည်။အိတုံရဲ့အဖုတ်က အပျိုလဲ ဖြစ်ပြန် ရည်းစားနဲ့ သိပ်မတွေ့ရတာလဲပါ ဝေးနေတာလဲ ပါတာမို့ ကြပ်နေသည်။

သူ့လီးတချောင်းလုံးကို ညှစ်ထားတာမို့ ကောင်းလှသည်။အိတုံရဲ့ မျက်နှာတစ်ခုလုံး နီရဲကာမျက်ရည်တောင်ဝဲနေပေမယ့် အရသာတော့ ရှိနေသည်ထင်သည်။မျက်လုံးတွေက မှိန်းကာ အံကြိတ်ထားသည်။ ”အိတုံ ရလား ထုတ်လိုက်ရမလား” ”ရတယ်ကိုမင်း။မထုတ်နဲ့တုံခံနိုင်တယ်” အံ့သြဖို့တော့ကောင်းသည်။ိမိန်းကလေးတွေများ အရသာရှိရင် နာလဲ ကြိတ်မှိတိကာခံသည့်အမျိုးလားမသိ။ သူလဲ လီးကိုအသာပြန်ထုတ်လိုက်ရင်း တစ်ဝက်လောက်ရောက်တော့ အသာထည့်လိုက်ပြန်သည်။ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်နေရင်းနဲ့ အချက်သုံးဆယ်လောပ်တွင် အဖုတ်ထဲမှ အရည်များထွက်လာပြန်သည်။

သွင်းထုတ်က ပိုချောမွေ့လာတာမို့ အိတုံလဲ ခံနိုင်လာသည်ထင်သည်။ဆောင့်ခိုင်းရာ သူလဲ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို လက်တံတောက်ခွက်ထဲထည့်ကာ ကိုယ်ကိုငိုက်လိုက်ရင်း ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်သည်။အိတုံရဲ့ပါးစပ်မှ တအ့အ့ တအိအိနှင့်ဖင်ကို အလိုက်သင့်အောက်ကနေ ခံပေးနေသည်။ သူလဲ အိတုံခံနိုင်လာပြီမို့ မညှာတော့ပဲ ဆက်တိုက်ကို ဆောင့်လိုက်သည်။ဆောင့်နေရင်းနဲ့ အိတုံမှာတချီပြီးသွားရသည်။သူ့ကိုအတင်းကုပ်ဖက်ကာထားသည်။သူလဲဆောင့်တာကိုရပ်ထားရင်း နို့တွေကိုညှစ်လိုက် နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်လုပ်ပေးလိုက်သည်။အတန်ကြာတော့ အိတုံကို ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။

ပိပိထဲမှ လီးကိုထုတိလိုက်ရာ အရည်များက စီးကျလာတာမို့ အိတုံလဲ အတွင်းခံကို ယူကာသုတ်လိုက်ရင်း လေးဖက်ကုန်းပေးလိုက်သည်။သူလဲ လိုချင်သည့်ပုံကို ပြင်လိုက်ရင်းတင်ပါးတွေကို ညှစ်လိုက်သည်။ဖင်နှစ်ခြမ်းကိုဖြဲလိုက်ရာ စအိုညိုတိုတိုလေးကိုမြင်တော့ သူ စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်သွားသည်။သူဖင်လုပ်ရတာကို ကြိုက်သည်။သူလုပ်ဖူးခဲ့တဲ့မိန်းကလေးတိုင်းကို ဖင်ချတက်သည်။ခုလဲ သူအိတုံကိုတနေ့ဖင်ကိုလုပ်မည်ဟုတေးထားရင်း လီးကို ပိပိဝတွင်အသာတေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်လိုက်သည်။ အိတုံခေါင်းကြီးမော့သွားရင်း တကျွတ်ကျွတ်နှင့်ဖြစ်နေသည်။သူလဲ ဖြည်းဖြည်းခြင်း ခါးကို ကိုင်ကာဆောင့်နေသည်။

ဆောင့်နေရင်နှင့် စအိုပေါ်သို့ တံတွေးထွေးချလိုက်ရင်း ဖင်ဝကိုလက်မနဲ့ကုတ်လိုက်ခြစ်လိုက်ကလိနေသည်။ စအိုဝက ရှုံ့လိုက် ပွင့်လိုက်နှင့်ဖြစ်နေသည်။ ”ဟင့် ကိုမင်း ဘာလို့ ဖင်ကို ကလိနေတာလဲ ယားတယ်” သူလဲဘာမှမပြောပဲ ဖင်ဝကို လက်မနဲ့ထောက်ကာ အသာဖိထည့်လိုက်သည်။လက်မကအသာဖင်ထဲသို့ဝင်သွားတော့ အိတုံ ပါးစပ်မှ နာတယ်ဟုပြောပေမယ့် တအားတော့မငြင်းပေ။သူလဲ လက်မကို ဖြည်းဖြည်းချင်းထုတ်လိုက်ထည့်လိုက်လုပ်ရင်း အဖုတ်ထဲမှလီးကို ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်သည်။အိတုံလဲ အင့်ခနဲ့ အင့်ခနဲ ညည်းရင်း ဖင်ကိုနောက်သို့ အတင်းပစ်ထားသည်။ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်စေချင်သည့်သဘောမို့ သူလဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ပေးလိုက်သည်။

ဆောင့်ချက်ပေါင်းကြာလာတာနှင့်အမျှ အိတုံလဲ နောက်တကြိမ်ပြီးချင်လာသလို သူလဲ ပြီးချင်လာတာမို့ ခါးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခပ်တင်းတင်းညှစ်ကိုင်ကာ အားရပါးရဆောင့်ချလိုက်သည်။ ”အား ကိုမင်း ကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့် တုံ ပြီးချင်လာပြန်ပြီ။ဆောင့်ဆောင့် ဟင့် အင့် အင့် ” သူလဲ ဆောက့်ရင်းနဲ့ အဖုတိထဲမှ လီးက တောင့်တက်းလာပြီး သုတ်ကည်တွေက အဖုတ်ထဲသို့ပန်းထည့်လိုက်သလို အိတုံလဲ ပြီးသွားရသည်။နှစ်ယောက်သား ပြိုင်တူပြီးသွားသည်မို့ အရမ်းကိုကောင်းတဲ့ ခံစားမှုကို ရလိုက်သည်။အိတုံပါးစပ်မှလဲ တရစပ်ညည်းနေသည်။နှစ်ယောက်သား ထပ်ရက်သားနှင့်ကုတင်ပေါ်သို့ လဲကျသွားကာ မှိန်းနေလိုက်သည်။

အတန်ကြာတော့မှ အိတုံက သူ့ကို ဖယ်ခိုင်းလိုက်သည်။ သူလဲ အိတုံအကော်မှ အသာထကာလီးကိုဆွဲထုတိလိုက်သည်။ အိတုံလဲ အဖုတ်ကိုအသာပိတ်ကာအတွင်းခံယူရင်း ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားသည်။သူလဲ စားပွဲပေါ်မှ တစ်ရှူးကိုယူကာ လီးကိုသုတ်လိုက်ပြီးအမှိုက်ပုံးထဲထည့်လိုက်သည်။အတန်ကြာတော့ အိတုံလဲ ရေချိုးခန်းထဲမှ တဘတ်ကိုပတ်ကာကုတင်ပေါ်သို့ တက်လာပြီးသူ့ကို ဖက်ထားလိုက်သည်။သူလဲ အိတုံကို ကိုလုပ်တာကောင်းလားမေးရာ ရှက်ဝဲဝဲနှင့်ခေါင်းကိုငြိမ့်ပြလေသည်။သူလဲ အိတုံကို သူ့ဘဲနဲ့အကြောင်းမေးတော့ ပြောပြသည်။နှစ်ယောက်သားစကားပြောရင်းနဲ့ အိပ်ချင်လာတာမို့အိပ်ပျော်သွားကြသည်။

အိပ်ရာမှနိုးတော့ ဆယ့်နှစ်နာရီကျော်ပြီ။ရေချိုးအဝတ်အစားလဲကာ နေ့လည်စာ စားပြီး အိတုံကို တောင်ကြီးတက္ကသိုလ်မှ ဘူမိဗေဒ ဌာနသို့လိုက်ပို့ကာ ဆရာတွေနှင့်သွားတွေ့သည်။စာတမ်းပြုစုဖို့အတွက် အကူအညီတောင်းရသည်။သူလဲအိတုံကို ညနေမှလာခေါ်မယ်ပြောပြီး သူ့ဆိုဒ်ထဲရှိရာသို့ပြန်သွားကာ သတင်းပို့စရာရှိတာပို့ လုပ်စရာရှိတာတွေလုပ်ကာ ညနေလေးနာရီထိုးတော့ ကားယူကာ ကျောင်းသို့ သွားပြီးအိတုံကိုသွားခေါ်ရသည်။ ဆရာမတွေရဲ့အကူအညီနှင့်အိတုံအတွက် နေစရာအဆောင်ကို ငှါးရသည်။သန်ဘက်ခါမှပြောင်းတော့မည်ဟုပြောပြီး နှုတ်ဆက်ကာ ဟိုတယ်သို့ပြန်လာကြသည်။ဟိုတယ်ရောက်တော့ ကဲကြပြန်သည်။

နှစ်ယောက်သား ခုမှညားသည့်လင်မယားလိုပင်။အိတုံရဲ့ ကိုယ်ကြပ်အင်္ကျီအဝါကိုချွတ်ကာ ဘရာအဖြုကိုပါတခါတည်းချွတ်ရင်း နို့တွေကိုစို့လိုက်သည်။ နို့တွေကိုတလုံးပြီးတလုံးအားရအောင်စို့ပြီး စကပ်အနီကိုချွတ်လိုက်ရာ ပင်တီအသားရောင်လေးသာကျန်တော့သည်။ပင်တီဂွဆုံတွင် အရည်များဖြင့်ကွက်နေသည်။သူလဲ ပင်တီပေါ်ကနေ အဖုတ်ကိုအသာပွတ်လိုက်ရင်း သူ့အဝတ်တွေကိုချွတ်လိုက်သည်။ပြီးတော့ အိတုံပါးစပ်ထဲသို့ လီးကိုထည့်ပေးလိုက်ရာ အိတုံကလဲ အလိုက်သိစွာ လွေပေးသည်။သူလဲ ပင်တီကိုအသာလိပ်ကာချွတ်လိုက်ရင်းအဖုတ်မွှေးတွေကို ဆွလိုက် အစေ့ကို ကလိလိုက်လုပ်နေသည်။

အတော်ကြာတော့သူလဲ ပါးစပ်ထဲမှလီးကိုထုတ်ကာ ပက်လက်လှန်ချလိုက်ပြီး အိတုံကို အပေါ်ကနေခိုင်းလိုက်သည်။ အိတုံလဲ သူ့အပေါ်ကနေခွကာ လီးကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီး အဖုတ်ဝတွင်တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချလိုက်သည်။လီးက အဖုတ်ထဲသို့ တရစ်ချင်းဝင်သွားသည်။အိတုံမှာ အဆုံးထိမထည့်ရဲပဲ တစ်ဝက်လောက်တွင်ပြန်ကြွလိုက် ပြန်ထိုင်လိုက်လုပ်နေသည်။အချက်နှစ်ဆယ်လောက်တွင် အဝင်ချောလာပြီး အရည်တွေရွှဲလာတာမို့ အံကိုကြိတ်ကာ အဆုံးထိထိုင်ချလိုက်သည်။ ”အာ့ ကျွတ်ကျွတ်” မျက်နှာမှာရှုံမဲ့သွားရင်း သူ့ရင်ဘတ်ကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ငြိမ်နေသည်။သူလဲ နို့တွေကို လက်နဲ့အသာအုပ်ကာ နယ်ပေးလိုက်သည်။

ခဏကြာတော့ သူမလဲ ဖြည်းဖြည်းဆောင့်လိုက်သည်။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ခံနိုင်လာသည်မို့ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုက်သည်။သူလဲ အောက်ကနေ နို့တွေကိုဆိတ်လိုက် စို့လိုက် ညှစ်လိုက် လုပ်ပေးရင်းကော့ကောပေးလိုက်ရာ သားအိမ်နှင့်သွားသွားထောက်မိသည်ထင်သည်။မျက်နှာရှ့ုံမဲ့သွားသည်။ ”အင့် အင့် ကောင်းတယ် ကိုမင်းရယ် ဟင့်ဟင့်” ”ကြိုက်လား အိတုံ ကို့နဲ့ လိုးရတာတာကောင်းလား” ”အင်းကောင်းတယ် ကြိုက်တယ် ကိုမင်းနဲ့ လုပ်ရတာအရမ်းကောင်းတယ် ဟင့် ဟင့် ” တဖြည်းဖြည်းနှင့်ကောင်းလာပြီမို့ အားနဲ့အင်နဲ့ကိုဆောင့်နေလေသည်။

ဆောင့်ချက်တွေကြာလာသည်နှင့်အမျှ အိတုံပြီးတော့မည်မို့သူလဲ ပက်လက်အနေအထားမှ အသာထာကာ အိတုံနို့ကိုစို့ရင်း တင်ပါးတွေကိုဖြစ်ညှစ်လိုက်သည်။စအိုဝကို လက်ညှိုးနဲ့ ကလိရင်းအသာဖိထည့်လိုက်သည်။လက်ညှိုးကိုတောင့်ထားတာမို့ အပေါ်ကဆောင့်ချလိုက်ရညလက်တစ်ဆစ်ခန့်ဝင်သွားသည်။ ”အာ့ ကိုမင်း ဘာလုပ်တာလဲ နာတယ်ကွာ ” အရမ်းကြီးလဲ မငြင်းဆန်တာမို့ သူလဲ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်နေလိုက်သည်။အိတုံလဲ အပေါ်ကနေ ဆောင့်ချက်တွေက နဖြည်းဖြည်းစိတ်လာသည်။ပါးစပ်ကလဲ တအင်းအင်းနဲ့ မြည်ရင်းအားနဲ့ကိုဆောင့်နေသည်။

သူလဲ နို့ကို အားနဲ့စို့ရင်း စအိုထဲကလက်ညှိုးတချောင်းလုံးဝင်နေသည်ကို ထုတ်လိုက်ထည့်လိုက်ခပ်သွက်သွက်လုပ်နေသည်။အိတုံလဲ အဖုတ်ထဲက လီးကို တရစပ်ညှစ်လာရင်း စအိုထဲကလက်ကိုလဲ ညှစ်လာသည်။ ”အာ့ ပြီးပြီး ကိုမင်း တုံတုံ ပြီးပြီဟား ရှီး ကောင်းလိုက်တာကွာ ဟား”အားရပါးရဆောင့်ရင်းနဲ့ သူ့အပေါ်ကို အရုပ်ကြိုးပြတ်ပြိုကျလာသည်။မာရသွန်အပြေးသမားတယောက်လိုပင် မောဟိုက်ကာနေပြီးပါးစပ်မှလဲ ညည်းနေသည်။လက်တွေက သူ့ကို တင်းကြပ်စွာဖက်ထားသည်။သူလဲ အိတုံကျောပြင်ကို အသာပွတ်သပ်ပေးပြီး နှစ်သိမ့်လိုက်သည်။

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အမောပြောလောက်ခါမှ ”အိတုံ ကိုမင်း မပြီးသေးဘူး” ”ဟင် တကယ်လား ဟင့် သူက အားကိုကြီးလွန်းပါတယ် တကယ်တည်း” ”ကိုမင်းကို ကုန်းပေး” အိတုံလဲ သူခိုင်းသည့်အတိုင်း သူ့အပေါ်ကနေအသာထလိုက်တော့ အဖုတ်ထဲမှ လီးက ကျွတ်သွားပြီး အရည်တွေက အောက်သို့ကျလာသည်။သူမလဲ ထမိန်တထည်ကိုယူကာ သုတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တွင်အသာကုန်းပေးလိုက်သည်။သူ့ဘဲနှင့် လုပ်နေကြမို့ထင်သည် အချိုးတကျရှိသည်။သူသိပ်ပြင်ပေးစရာမလို။သူလဲ ကုတင်ပေါ်မှာ သူ့ကိုဖင်ပေးပြီးကုန်းနေတဲ့ ခယ်မကို မြင်လိုက်ရတော့ စိတ်ထဲ တွင်တမျိုးဖြစ်သွားကာ အိတုံ ဖင်ကို ဖြန်းခနဲ့ ရိုက်လိုက်သည်။

”အ့ ဘာလုပ်တာလဲ ကိုမင်းနာတယ်” သူလဲ ဘာမှမပြော။ခပ်ဆက်ဆက်ရိုက်လိုက်ပြန်သည်။လေးငါးချက် ဆက်တိုက်ရိုက်လိုက်တော့ ဖြူဝင်းသောတင်ပါးနှစ်ဖက်က လက်းငါးချောင်းရာကြီးနီရဲနေသည်။မျက်ရည်တွေလဲ ဝဲကာ ငိုမဲ့မဲ့ဖြစ်နေသည်။ ”နာလို့လား” ”နာတာပေါ့ကိုမင်းကလဲ အရမ်းရိုက်တာပဲ သူ့အသားမဟုတ်တိုင်း” ”အိတုံဖင်လေးက လှလို့ရိုက်မိတာ။ဖင်ပေါက်လေးကလဲ ချစ်စရာလေး လုပ်ချင်စရာကွာ” ”အာ ကိုမင်းနော် မညစ်ပတ်နဲ့ ဖင်တော့မလုပ်နဲ့တော့ တခါမှမခံဘူးဘူး” သူလဲ ဖင်ကိုရိုက်ရင်း ”မလုပ်ပါဘူး နောက်မှ” ပြောရင်းသူအိတုံနောက်ဖက်တွင် အသာဝင်လိုက်ရင်း ဖင်ကို ဖြဲကာ စအိုကိုတံတွေးထွေးလိုက်ရင်း လီးကိုအဖုတ်ဝကိုတေ့ကာ ခပ်ဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းလိုက်သည်။

”ဟ့ အာ့ အာ့ ကိုမင်းရယ် ” သူလဲ ဖင်ကို ဖျန်းခနဲ ရိုက်လိုက်ရင်းမေးလိုက်ရာ အိတုံက ”မနာပါဘူး တမျိုးဖြစ်သွားလို့ ဖင်ကိုအရမ်းရိုက်တာပဲကွာ။ဖင်က ပုတ်တော့မယ် ဟင့်” သူလဲ လိးကိုအဆုံးထိထည့်လိုက်ပြီး တစ်ဝက်ခန့်ပြန်ထုတ်ကာခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ထည့်လိုက်ပြန်သည်။ အိတုံကတခါအော်တိုင်း သူဖင်ကိုတစ်ချက်ရိုက်ကာ မေးသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အိတုံလဲ ဖင်ရိုက်ခံရတာကို နှစ်ခြိုက်လာသည်ထင်သည်။နာသည်ဟုမပြောတော့ပဲ ရမက်သံကပါလာသည်။သူလိုချင်သည်ကလဲ ဒါပင်။သူ တခါတလေကျရင် အဲလိုခပ်ကြမ်းကြမ်းဆက်ဆံချင်သည်။သူ့မိန်းမကျတော့မရပေ။

သူလဲ သူ့မိန်းမကျ မလုပ်ချင် မလုပ်ရက်တာလဲပါသည်။ကိုယ်ချစ်လို့ယူထားတာကိုး။ခယ်မကျတော့ သူစိတ်ထဲက ရှိတဲ့အတိုင်းကို လုပ်လိုက်သည်။ခယ်မဆိုတဲ့အသိကလဲပါနေသည်။သူအိတုံ ဖင်ကိုရိုက်လိုက်ဆောင့်လိုက် စအိုကို ကလိလိုက်နဲ့ အိတုံလဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကောင်းလာပြန်သည်။ဖင်ရိုက်ခံရတာကိုနှစ်ခြိုက်လာသည်။ခပ်ကြမ်းကြမ်းတစ်ခါရိုက်ခံရတိုင်း စိတ်က ဆစ်ခနဲ့ ဖြစ်ဖြစ်သွားပြီးစွဲလန်းလာသည်။စအိုကလဲ တစ်စို့စို့နဲ့ အရသာတမျိုးပေးလာသည်။ကိုမင်းကလဲ တရစပ်ဆောင့်လိုက် ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်ရိုက်လိုက်လုပ်နေလေသူမအတွက် အရသာပေးလေဖြစ်နေသည်။

သူဘဲနှင့်တုန်းက အဲ့လိုမခံစားဘူးချေ။သူ့ရည်းစားလဲ လူငယ်တယောက်ပေမို့ နည်းပေါင်းစုံသူနှင့်လုပ်ဖူးပေမယ့် ကိုမင်းလောက် အရသာမပေးစွမ်းနိုင်။တခုခုလိုနေသလို။ခုကိုမင်းနဲ့ တွေ့မှ သူမလိုအပ်နေတာကိုရလိုက်သလိုပင်။ သူမလဲ မရှက်တော့ပေ။ပါးစပ်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းကိုဆောင့်ခိုင်းလိုက် သည်။ နေမင်းလဲ ပြီးချင်လာပြီမို့ အိတုံကို အထဲမှာပြီးရမလားမေးရာ ခေါင်းညိမ့်တာမို့ သူလဲ ဖင်နှစ်ဖက်ကို ခပ်ဆက်ဆက်လေးငါးချက်ရိုက်ကာ ဖင်ကိုခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ဖြဲလိုက်ရင် နောက်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းကိုဆောင့်ချလိုက်သည်။သူ့ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် အိတုံခမျာ လှိုင်းထန်နေတဲ့ကြားက လှေငယ်လိုပင် လှူးလွန့်နေသည်။

သရီးစတပ်ကေ ဆံပင်တွေက ဝဲခါနေရင် းပါးစပ်ကလဲ တအားအားနဲ့အော်နေသည်။ဆောင့်ချက်တွေကြာလာသည်နှင့် အမျှ သူရော အိတုံပါ ပြီးချင်လာသည်။သူလဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်းမနားတမ်းဆောင့်ချလိုက်ရာ အိတုံပြီးသွားသည်။ခပ်ကြမ်းကြမ်းပြီးသွားသည်ထင်သည်။လက်တွေက မွေ့ရာခင်းကိုတင်းနေအောင်ချေမွရင်း ပါးစပ်က အားခနဲ အားခနဲ့အော်နေကာ သူလီးကို ဖြစ်ညှစ်နေသည်။ သူလဲ လီးကိုတဆုံးထုတ်ကာ တဆုံးဆောင့်ထည့်ကိုလေးငါးချက်လုပ်လိုက်ရင်း သုတ်ရည်တွေက အဖုတ်ထဲသို့ အရှိန်ထိုးဝင်သွားကာ ပြီးသွားသည်။နှစ်ယောက်သားဘေးတိုက်လှဲချလိုက်ရင်း အမောဖြေရင်း အိတုံနို့တွေကိုခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားသည်။

အိတုံလဲ သူ့ကိုနောက်ပြန်သိုင်းဖက်ရင်း သူ့မျက်နှာကို နမ်းလိုက်သည်။အတော်လေးကြာတော့ အိတုံက သူ့ကို အသာဖယ်ကာ အိမ်သာထဲ ဝင်သွားသည်။သူလဲ နောက်ကနေ လိုက်ဝင်သွားရာ ”ကိုမင်း ဘာလုပ်တာလဲ လို့ ဒီမှာသနိ့ရှင်းရေးလုပ်မလို့” ”ကိုလဲ လုပ်မယ်”ပြောကာ ရေပန်းကိုယူပြီး အိတုံကိုဆေးပေးလိုက်သည်။ အိတုံလဲ သူ့လီးကိုဆေးပေးသည်။ဆေးနေရင် ဟင့်သူ့ဟာကြီးက အကြီးကြီးဒါကြောင့်မမ စွဲနေတာနေမှာပြောရင်းစသည်။သူလဲ ညည်းရောမကြိုက်ဘူးလားမေးရာ မကြိုက်ပါဘူးပြောပြီးရီနေသည်။နှစ်ယောက်သား ရေချိုးခန်းထဲမျာ ရေအတူချိုးလိုက်သည်။

ရေချိုးပြီး အဝတ်လဲကာ အပြင်သို့ထွက်ကာ စားသောက် လည်ပတ်ပြီး ညကိုးနာရီကျော်တော့ ဟိုတယ်သိုပြန်လာကြသည်။ ဟိုတယ်ရောက်တော့ နှစ်ယောက်သား လိုးကြပြန်သည်။အပေးအယူမျှသည်မို့ လုပ်ရတာကောင်းသည်။လုပ်ပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား အိပ်ပျော်သွားကြသည်။မနက်အိပ်ရာကနိုးတော့ လင်းဆွဲလေးပြောကာ လုပ်ကြပြန်သည်။ပြီးတော့ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ အိတုံကိုကျောင်းလိုက်ပို့ပြီးသူလဲအလုပ်ထဲ ပြန်သွားလိုက်သည်။ညနေကျ အိတုံကိုခေါ်ကာ ဟိုတယ်သို့ပြန်လာ လုပ်ကြသည်။နောက်ရက်မနက်တော့ အိတုံအဝတ်အစားအိတ်တွေယုကာ အဆောင်သို့လိုက်ပို့ပေးပြီး သူလဲ အလုပ်ထဲသို့ ပြန်လာလိုက်သည်။

ညဖက်တွင်နှစ်ယောက်သား လိုင်းပေါ်မှာ စကားပြောဖြစ်သည်။သူလဲ မိန်းမနဲ့ သမီးဆီ ဖုန်းဆက်လိုက် အိတုံနဲ့ ချက်လိုက်လုပ်နေရသည်။အလုပ်ကိုလဲ မလစ်ဟင်းရအောင်ဂရုစိုက်ရသည်။တစ်ပတ်ကို နှစ်ခါတော့ အိတုံနဲ့ လုပ်ဖြစ်ကြသည်။လုပ်သည့်အခါတိုင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆက်ဆံသည်။အိတုံကလဲ နောက်ပိုင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောဆိုတက်လာသည်။ခပ်ကြမ်းကြမ်းလုပ်ရတာကိုသဘောကျကြောင်းပြောတာမို့ သူ့အတွက်အကြိုက်ပင်……ပြီးပါပြီ။