ဖြစ်ပါ့မလား မောင်

ကျွန်တော် ဂျီတီစီကျောင်းသားဘဝတုန်းကပေါ့ဗျာ။ ဆယ်တန်းအောင်ပြီး ပထမနှစ်စတက်ချိန်ပေါ့ အဲဒီတုန်းက ကျောင်းကိုရောက်စမှာ တက္ကသိုလ်ကော လိပ်ဆိုတာ ရုပ်ရှင်တွေ ဝတ္ထုတွေထဲကလို စိမ်းစိမ်းစိုစို အေးအေးချမ်းချမ်းရှိမှာပဲလို့ ထင်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်အတွက် မှော်ဘီဂျီတီစီဟာ တကယ့်ကို မဲဇာပဲ ဗျို့။ ကြည့်လေရာမှာ ဖုန်တသောသောနဲ့ လယ်ကွင်းတွေ၊ အထက်တန်းကျောင်းအဆင့်သာရှိတဲ့ ကျောင်းဆောင်တွေ၊ မခံနိုင်လောက်အောင် ပူပြင်းတဲ့ နေရောင်တွေဟာ ကျွန်တော့်ရဲ့စိတ်ကူးထဲက ကောလိပ်ကျောင်းသားဘဝလေးကို ဖျက်ဆီးပစ်လိုက်တော့တာပဲ။ ကျွန်တော်ဆို ရောက်စက ချက်ချင်းတောင် ကျောင်းပြောင်းဖို့ စိတ်ကူးမိခဲ့သေးတယ်။

ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်ဖြစ်ချင်တဲ့ အင်ဂျင်နီယာဖြစ်ဖို့ ဒီလောက်တော့ အဆင်းရဲခံနိုင်ရမှာပေါ့ဆိုတဲ့ အဖေ့ရဲ့စကားကြောင့် ကျွန်တော်ဆက်နေမိခဲ့တာ။ ဒါပေ မယ့် မကြာခင်မှာပဲ ကျောင်းမပြောင်းဖြစ်တာ မှန်လိုက်လေခြင်းလို့ ကျွန်တော်အမြင်မှန် ရသွားခဲ့ပါတယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ဒီလိုကန္တာရကြီးထဲမှာ အိုအေစစ်လေးတစ်ခု မမျှော်လင့်ဘဲ ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့လို့လေ။ သူမရဲ့နာမည်က ရှယ်လီတဲ့ (မှတ်ချက်-နာမည်ပြောင်းလဲ ရေးသားထားခြင်းဖြစ်ပါသည်) သူတို့ ရဲ့မေဂျာမှာတော့ ကွင်းလို့တောင်ခေါ်လို့ရပါတယ်။ ဝင်းပကြည်လင်နေတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့ ပြည့်ဖြိုးအိစက်တဲ့ ကိုယ်လုံးလေးကို ပိုင်ဆိုင်ထားသူပါ။ လှတဲ့ မိန်းကလေးဆိုတဲ့ ထုံးစံအတိုင်း ချုချင်သူ ကိုကိုမောင်မောင်တွေက ဒုနဲ့ဒေးပေါ့ဗျာ။ အဲဒီထဲမှာ အီဖေကိုယ်ကလဲ တစ်ယောက်အပါအဝင်ပေါ ဟီး..။

ပြောရင်တော့ ကိုယ့်ဂုဏ်ကိုယ်ဖော်သလိုများ ဖြစ်နေမလား မသိဘူး။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ကလည်း ငယ်ငယ်ကတည်းက စော်ကြည်ဘဲတစ်ယောက်ပဲဗျ (ကြုံတုန်းကြော်ငြာဝင်တာ)။ ဒါပေမယ့် ငယ်ငယ်တုန်းက မိန်းကလေးတွေနဲ့ အရောဝင်ရတာ ကိုယ်စိတ်ထဲ သိပ်ပြီးသဘောမကျဘူး (ခုနဲ့များ ကွာပ)။ ဒါ ကြောင့် မိန်းကလေးတွေနဲ့ ကင်းကင်းရှင်းရှင်းနေလာခဲ့တဲ့ ကျွန်တော်ဟာ သူလေးနဲ့ကျမှ ဘယ်လိုဖြစ်တယ် မသိပါဘူးဗျာ။ ကဲဗျာ..ပရိသတ်ကြီးလည်း ကောင်းခန်းမရောက်သေးလို့ အိပ်ငိုက်ကုန်ကြပြီ ထင်တယ်။ ဒီတော့ လိုးရင်းပြောရရင် (အဲ..ယောင်လို့)လိုရင်းပြောရရင် ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ကြိုက် သွားရောပေါ့ဗျာ။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ပထမဆုံး ချိန်းတွေ့ကြတာပေါ့ဗျာ။ (ဒန်..တန့်..တန်) ပြောရရင်တော့ ရီစရာပဲဗျ။ ပထမဆုံးချိန်းတွေ့ တာ ပန်းခြံတော့ပန်းခြံမှာပဲဗျ။ ဒါပေမယ့် ဟီး…ဆူးလေပန်းခြံမှာဗျ။ ဘေးမှာ လူတွေက အများကြီး။ ဒါပေမယ့် ပရိသတ်ကြီး စိတ်မပျက်ကြပါနဲ့ ကောင်း ခန်းလာမှာပါ။ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်က ပန်းခြံမှာ ချိန်းပြီးတော့ ရုပ်ရှင်သွားကြည့်ကြတာပါ။ ဒီလိုနဲ့ ျကစနမူသာ တစ်တွဲဝယ်ပြီး ဝင်ကြည့်ကြတယ်။ ခုံ မှာထိုင်စတော့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အနားမကပ်ရဲဘူး။

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ကျွန်တော်က စမ်းပြီးတော့ လက်ကလေးကိုင်ကြည့်လိုက်တယ်။ အဲ..မရုန်းဘူးဗျ။ ဒါနဲ့ နဲနဲရဲလာပြီး ပခုံးလေးဖက်ကြည့်တယ်ဗျ။ သူကတော့ ရှက်နေတာလား ကြောက်နေတာလားမသိ ငြိမ်နေတာပဲ။ ဒါနဲ့ နောက်ဆင့်တက်တော့တာပေါ့။ သူ့မျက်နှာလေးကိုဆွဲယူပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို စုတ် နမ်းပြစ်လိုက်တယ်။မျက်လုံးလေးစင်းကျသွားပြီး ကျွန်တော့်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားတယ်။ ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာတော့ ဘုရားပွဲကြီးကိုလှည့်လို့။ ဒါနဲ့ လက်တစ်ဖက်က သူရဲ့နို့လုံးလုံးလေးကို ဖမ်းကိုင်လိုက်တော့ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားလေရဲ့။ သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျွန်တော့်လက်ကိုကိုင်ပြီး ပြန်ဖယ်တယ်။ ဒါပေမယ့် ဘယ်ရတော့မလဲ။ တလုံးဖယ်ရင် နောက်တစ်လုံးကိုင်တာပေါ့။ ကြာတော့ သူလည်း မရုန်းတော့ဘဲ ငြိမ်သွားရော။ ဒီတော့ နောက်တဆင့်တက်ပါ လေရော။ လက်ကို အကျီအပြင်က ကိုင်နေရာကနေ အောက်တဖြည်းဖြည်းလျှောပြီး ဗိုက်သားလေးကို ရွရွလေးပွတ်ပေးတယ်။ အဲဒီကတဆင့် အတွင်းက နေ အပေါ်ကိုပြန်တက်တော့ ဘရာစီယာလေးကို ကိုင်မိပါလေရော။ ကျွန်တော့်ရဲ့လက်ကို ဘရာစီယာအောက် အသာလျှိုသွင်းပြီး နို့သီးခေါင်းလေးကို ရွရွ လေးပွတ်ကြည့်တော့ သူတွန့်ခနဲ တွန့်ခနဲဖြစ်သွားပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေ သိသိသာသာ ထောင်တက်လာပါလေရော။

ကျွန်တော့်မှာလဲ အာရုဏ်ကိုနှစ်နေရာခွဲထားရတော့ တော်တော်အလုပ်ရှုပ်တယ်ခင်ဗျ။ ကြာလာတော့ ကျွန်တော်လည်း တော်တော်ရဲတင်းလာပြီး လက်က အောက်ကို ဆင်းပါလေရော။ အဲဒီတော့ သူကမျက်လုံးလေးပွင့်လာပြီး “မောင်..ဒါတော့မလုပ်နဲ့ကွာ” တဲ့။ ကျွန်တော်ကလည်း နာထောင်ချင်ယောင်ဆောင် ပြီး ပေါင်လေးကို ပွတ်ပေးနေတာပေါ့။ အဲဒီကနေ မသိမသာ လက်ကို ဟိုနေရာလေးနား တဖြည်းဖြည်းတိုးတိုးသွားရင်းနဲ့ ပေါင်လေးနှစ်လုံး ဆုံချက်ကို ရုတ်တရက် အုပ်ပြီးကိုင်လိုက်တာပေါ့။ အဲ…နောက်မှသိရတာ သူက အဲဒီနေ့က ရာသီလာနေတယ်တဲ့ဗျာ။ တော်တော်ကံဆိုးတဲ့ ကျွန်တော်ဗျာ။ ကျွန်တော်ရဲ့ လက်က အမျိုးသမီးလစဉ်သုံး ပစ္စည်းကြီးကိုကိုင်မိတော့ ရုတ်တရက် လန့်သွားတာပေါ့။

ဘာကြီးမှန်းမှမသိတာ အဲဒီတော့ သူလည်းရှက်သွားပြီး ကျွန်တော့်နားကို လုံးဝမကပ်တော့ဘူးဗျာ။ ဒါ..ကျွန်တော့်ရဲ့ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံပေါ့။ ဒီနေ့တော့ တော်သေးပြီ။ နောက်နေ့မှ ကျောင်းတွင်း ဇာတ်လမ်းများဆက်မယ် ဘိုင့်ဘိုင်……။ ကျွန်တော်တို့ ဂျီတီစီရဲ့ထုံးစံက အတန်းအားလုံး တစ်ပြိုင်တန်းတက်ရ တာမဟုတ်ပဲ တစ်တန်းတက်လို့ နှစ်ဝက်လောက်ရောက်မှ နောက်တစ်တန်းက စတက် အဲဒီအတန်းနှစ်ကုန်စာမေးပွဲဖြေခါနီးမှ တခြားတစ်တန်းက ထပ်စ၊ အဲဒီလိုပုံစံမျိုး ကျောင်းတက်ရတာဆိုတော့ ကျောင်းမှာ အခန်းလွတ်တွေက အမြဲရှိနေတတ်တယ်ဗျ။ ဒီလိုအခန်းလွတ်တွေထဲကမှ ကျောင်းရဲ့အနောက်ဖက် လက်တွေ့ခန်းတွေ ရှိတဲ့ဖက်ကအခန်းတွေက အစွန်ကျပြီး လူပြတ်တဲ့အတွက် အတွဲတွေကြိုက်တတ်ကြတယ်။ ကျွန်တော်တို့ကတော့ ဒီအခန်းတွေကို ရင်ခွင်နန်းတော်လို့ နာမည်ပေးထားတယ်။ ကျွန်တော်တို့ကျောင်းတက်နေတဲ့အချိန် ဒီအခန်းတွေက လွတ်နေတော့ ကျွန်တော်တို့အတွဲလဲ သူများနည်းတူ ဒီ အခန်းတွေမှာသွားထိုင်ကြတာပေါ့ဗျာ။ အခန်းထဲက စာသင်ခုံတစ်လုံးကို နံရံနားကပ်လိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သားထိုင်ကြတယ်။ လူပြတ်ပြီး တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ အခြေအနေက နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ကာမဆန္ဒတွေ တနည်းတဖုံ တက်ကြွလာစေပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုယ်လေးကို တင်းတင်းဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းခြင်း စုတ်နမ်းလိုက်တယ်။ သူကလဲ အလိုက်သင့် ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲဝင်လာပါလေရော။ ဒီ တစ်ခါ သူ့နို့လေးတွေကို ကျွန်တော်ကိုင်တဲ့ အခါကျတော့ အရင်လို မရုန်းတော့ဘူးဗျ။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်းနို့လေးကို အတွင်းရော အပြင်ရောပွတ်သပ် ပေးလိုက်တယ်။ တင်းကျပ်နေတဲ့ ဘရာစီယာလေးကို ပေါ်လှန်တင်လိုက်ပြီး လက်ငါးချေုာင်းနဲ့ သူနို့လုံးလုံးလေးကို ဖျစ်ညှစ်ပစ်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့ အသက်ရှု သံလေးတွေ ပိုကျယ်လာတာပေါ့ဗျာ။ အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော်နှုတ်ခမ်းကို သူ့ရဲ့ နှုတ်ခမ်းကနေခွာပြီး သူဝတ်ထားတဲ့ အဝါရောင်တီရှပ်လေးကို အပေါ်ပင့်တင် နို့ လေးကို ကုန်းစို့မယ်လို့ ခေါင်းကိုငုံ့လိုက်တော့ အား..ပါး.. ပါး.. လှလိုက်တဲ့ နို့လေးဗျာ။ ဖြူပြီးဝင်းအိနေတဲ့ အသားအရောင်ရှိတဲ့ လက်သီးဆုပ်သာသာ နို့ လုံးလုံးလေးပေါ်မှာ ပန်းနုရောင်ရဲရဲ နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ခု ထောင်နေလိုက်ပုံများ ခုချိန်ထိမျက်စိထဲကကို မထွက်ဘူးဗျာ။ ကျွန်တော်လည်း ဘယ်လိုမှ စိတ်မ ထိန်းနိုင်တော့ပဲ ဗိုက်ဆာနေတဲ့ ကလေးနို့စို့သလို ကုန်းပြီးအငမ်းမရကို စို့ပစ်လိုက်တာပဲဗျို့။ လက်တစ်ဖက်က နို့အုံလေးကို ဆုပ်နယ်ရင်း ကျန်တဖက်က ဝမ်းပြင်းသားမွတ်မွတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေမိတယ်။

ဒီလိုနဲ့ သူရော ကျွန်တော်ပါ တော်တော်လေး အရှိန်ရလာပြီး ကာမဒီရေကျောမှာ မျောစပြုလာတော့ ထုံးစံအတိုင်း နောက်တဆင့်တက်ဖို့ လုပ်ပါလေရော။ ကျွန်တော့်ရဲ့ အငြိမ်မနေနိုင်တဲ့ လက်တွေက သူ့ရဲ့ပေါင်သားလေးတွေဆီကို ရောက်သွားပြီး အထက်ကအောက်၊ အောက်ကအထက် စုန်ချည်ဆန်ချည် ပွတ် သပ်ပေးနေတော့ သူ့ရဲ့လက်ကလေးနှစ်ဖက်ဟာ ကျွန်တော့်ကျောပြင်ကို အားမလိုအားမရနဲ့ ပြန်ပြီးပွတ်သပ်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်ပဲ ကံကောင်းတာလို့ ပြောရမလား အဲဒီနေ့က သူဝတ်လာတာ စကတ်ထမိန်လေးဆိုတော့ သူ့ရဲ့ထမိန်အတွင်းကို ကျွန်တော်လက်ရောက်ဖို့ ပိုပြီးလွယ်ကူနေတာပေါ့ဗျာ။ ပေါင်လယ်ထိ ရောက်နေတဲ့ သူ့ရဲ့စကတ်အကွဲကြောင်းလေးကတဆင့် အတွင်းထဲကို ကျွန်တော့်လက်ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ သူကလဲ မျက်စောင်းလေး တစ် ချက်လှမ်းထိုးရုံကလွဲပြီး ဘာမှမပြောရှာပါဘူး။ ဒါနဲ့ပေါင်သားနူးနူးညံ့ညံ့လေးနှစ်ခုကို လက်နဲ့ဖြည်းဖြည်း ဆွဲပွတ်ရင်း ရည်မှန်းချက်ပန်းတိုင်ဆီကို မသိမသာ လှမ်းသွားတော့ သူက ပေါင်လေးနှစ်လုံးကို စိထားတယ်ဗျ။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း နို့သီးခေါင်းလေးကို မထိတထိ ကိုက်ပေးလိုက်တော့မှ ” အ…” လို့မတိုးမကျယ်လေးအော်ပြီး ပေါင်လုံးလေးနှစ်လုံး ပြန်ကွဲသွားတယ် (ဟဲ..ဟဲ….ဒီလိုလာစမ်းလို့ ဘယ်ရမလဲ) ဒီတော့မှ ပေါင်တွင်းသားလေးကို ရွရွ လေးပွတ်ပြီး ပေါင်ဂွကြားလေးကို လက်ချောင်းလေးနဲ့ တို့ထိကစားလိုက်တယ်။ ဒီအခါမှာ သူရဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးက ဂွဆုံနေရာမှာ စိုစိစိုစိ ဖြစ်နေ တာကို သတိထားမိလိုက်တယ်။ ဒါအချိန်ကောင်းပဲလို့ ကျွန်တော်သိလိုက်ပြီး ဘောင်းဘီဂွလေးဘေးနားကနေ အသာလျှိုလို့ သူ့ရဲ့အဖုတ်လေးကို လှမ်းစမ်း ကြည့်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့တကိုယ်လုံး ကြက်သီးမွေးညှင်းတွေ တဖျင်းဖျင်းထသွားတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။

အမှန်အတိုင်းပြောရရင် ကျွန်တော်က ငယ်ငယ်ကတည်းက မိန်းမအင်္ဂါကို ဒီလိုထိဖူးကိုင်ဖူးဖို့မပြောနဲ့၊ အနီးကပ်တောင် မြင်ဖူးတာမဟုတ်ဘူးဗျ (ဗီဒီယိုတွေ ထဲမှာတော့ ခပ်လှမ်းလှမ်းက တွေ့ဖူးတာပေါ့ဗျာ) ခုလိုနဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့ကြုံမိတဲ့အခါကျတော့ ဘာပြောကောင်းမလဲဗျာ။ အစိလေးကို စမ်းကြည့်လိုက် အောက်ဘက်အပေါက်ကို လက်နဲ့ထိုးကြည့်လိုက် အမွှေးလေးတွေကို ကလိလိုက်နဲ့ အရုပ်သစ်ရတဲ့ကလေးလို ကိုင်မဝဖြစ်နေတယ်။ ကျွန်တော်က အဲဒီလို ကလိလေ သူက မရိုးမရွဖြစ်လာလေနဲ့ နောက်ဆုံးမှာ “မောင်..ကျွန်မ မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ တခုခုလုပ်မှာဖြင့် လုပ်တော့” လို့ ပါးစပ်ကဖွင့်ပြောလာတဲ့ အထိ ဖြစ်လာတယ်။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော့ရဲ့လက်ခလယ်ကို အောက်ဘက်က အပေါက်ထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးထည့်ပေးလိုက်တာပေါ့။ သူ့ရဲ့ အပေါက်ကလေးက ကျပ်သိပ်နေပေမယ့် အထဲကထွက်လာတဲ့ ပျစ်ချွဲချွဲအရည်တွေကြောင့် လက်ချောင်းတစ်ခုလုံး အစအဆုံးဝင်သွားပါလေရော။ ပြီးတော့မှ အထဲကပြန် ထုတ်၊ နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ထိုးထည့်၊ ပြီးတော့ ပြန်ထုတ်၊ ဒီလို ခဏခဏလုပ်ပေးလိုက်တော့ သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေး တဖြည်းဖြည်းကော့လာပြီး ကျွန်တော့်ကို အတင်းဖက်ထားလေရဲ့။ သူကတင်းတင်းဖက်လေ ကျွန်တော်က ပိုပြီးမြန်မြန် လုပ်လေနဲ့ နောက်ဆုံး “အင့်..အင့်..” ဆိုတဲ့မသည်းမကွဲ ငြီးသံလေးနဲ့ အတူ အထဲက အရည်တွေ တစိမ့်စိမ့်စီးကျလာပါလေရော။ သူလဲ “ဟင်း..” ဆိုပြီးသက်ပြင်းရှည်ကြီးချပြီးတော့ ငြိမ်ကျသွားလေရဲ့။ ဒီလိုနဲ့ ကျောင်းက အခန်းလွတ်တွေထဲမှာ နှစ်ယောက်တည်း ကမ္ဘာတည်လာခဲ့တာ နှစ်လသုံးလလောက် ကြာလာတဲ့အခါကျတော့ နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ရင်ထဲမှာ အားမလိုအားမရဖြစ်မှုတွေ ကြီးထွားလာခဲ့ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုနေရာမျိုးမှာ ဒီထက်ပိုဖို့ကလည်း အခွင့်အရေးကမရှိ၊ ဒီအခန်းတွေက စာမသင်ဘူးဆို ပေမယ့် ကော်ရစ်ဒါမှာ ဖြတ်သွားဖြတ်လာတဲ့ ကျောင်းသားတွေ ရှိတတ်သလို ဆရာတွေနဲ့ ကျောင်းက ရုံးဝန်ထမ်းတွေကလည်း ဆပ်ပလိုင်းချက် တွေရှိ တတ်တော့ သူ့ပစ္စည်းလေးနှိုက်တဲ့အဆင့်ထက် မပိုခဲ့ပါဘူး။

ဒါပေမယ့် သူတော်ကောင်းကို နတ်ကောင်းမ တတ်သလို သူယုတ်မာကိုလည်း နတ်ဆိုးမ တတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော်အတွက်လည်း ကာမနတ်ဆိုးက တစ်နေ့ မှာ စောင်မကြည့်ရှုခဲ့ပါတယ် ဖြစ်ပုံက ဒီလိုဗျ။ ကျွန်တော်တို့ကျောင်းရဲ့ မနီးမဝေး မှော်ဘီမြို့စွန်လောက်မှာ စုပေါင်းရုံးဆိုတဲ့ကားမှတ်တိုင်ရှိတယ် (မင်းသိင်္ခ ရဲ့ မနောမယခြံရောက်ဖူးတဲ့သူတွေဆို သိပါလိမ့်မယ်) အဲဒီကားမှတ်တိုင်နားမှာ ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်က အိမ်ငှားပြီးလာနေတယ်။ သူက ကျွန် တော့်ကို အိမ်သော့ပေးထားလေ့ရှိပြီး သူ့အိမ်ကိုကျွန်တော်နဲ့ သဘောရှိလွှဲထားတယ်။ အဲဒီမှာ ဇာတ်လမ်းက စတော့တာပဲဗျို့။ ပထမတော့ ကျွန်တော်မှာ ဒီ လိုအကြံအစည်မရှိပါဘူး။ ဒါပေမယ့် တစ်နေ့ကမှာ ရှယ်လီက ကျွန်တော့်ကို“မောင်ရယ်..တစ်နေ့တစ်နေ့ ကျောင်းထဲမှာပဲ ချိန်းချိန်းတွေ့နေရတာ ကျွန်မ တော့ စိတ်ညစ်လာပြီ တခြားအေးအေးဆေးဆေးရှိမယ့်နေရာ သွားကြရအောင်” လို့ စကားစလာတယ်။ ဒီတော့ ကျွန်တော်လည်း ဟိုအိမ်ကို သတိရသွား ပြီး “ဒါဆို မောင်နဲ့လိုက်ခဲ့” ဆိုပြီး တစ်ခါတည်းခေါ်လာခဲ့တာပေါ့။ အိမ်လေးက သိပ်တော့မဆိုးလှဘူးဗျ။ သပ်သပ်ရပ်ရပ် တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ်နဲ့ ဘေးခြံ တွေနဲ့လည်း အလှမ်းကွာတယ်။ သူက ပထမတော့ သိပ်မလိုက်ရဲဘူး။ တွန့်ဆုတ်တွန်ဆုတ် ဖြစ်နေတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်က လက်ဆွဲပြီး ခေါ်လာခဲ့ရ တယ်။ အိမ်ထဲရောက်တော့ လွယ်အိတ်တွေ ဘာတွေ နေရာတကျထားပြီး ကျွန်တော်ကခုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ပြီး အိပ်လိုက်တယ်။ သူကတော့ မဝံ့မရဲ နဲ့ ခုတင်စောင်းပေါ် တင်ပါးလွှဲပြီး ဝင်ထိုင်တယ်။

“အချစ်..လာကွာ” လို့ ကျွန်တော်ကခေါ်လိုက်တော့ သူက “ထိုင်ပြီးစကားပြောရအောင် ကွာ” “လာပါ အချစ်ရာ…မောင့်လက်မောင်းပေါ် ခေါင်းအုံးပြီး လာ အိပ်ပါ” လို့ပါးစပ်ကခေါ်ရင်း လက်ကလည်း အတင်းဆွဲအိပ်ခိုင်းတော့မှ လက်မောင်းပေါ် ခေါင်းလေးတင်ပြီး ပက်လက်လှန် အိပ်လိုက်တယ်။ ဒီအခါမှာ သူ့ ရဲ့မို့ဖောင်းနေတဲ့ ရင်သားနှစ်မွှာဟာ တောင်ပူစာလေးနှစ်လုံးလို တင်းကနဲ့ ဖောင်းတက်သွားတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အဲဒီနို့လေးတွေကို လက်နဲ့အုပ်ပြီးပွတ် ပေးရင်း ရောက်တတ်ရာရာ စကားတွေပြောနေကြတယ်။ ကြာလာတော့ သူ့ရဲ့မျက်လုံးလေးတွေ စင်းကျလာပြီး အိပ်ပျော်သွားပါလေရော။ ကျွန်တော် လည်း ပိုင်ပြီဆိုပြီးတော့ သူ့အကျီကြယ်သီးလေးတွေ တစ်လုံးချင်း အသာလေးဖြုတ်ပစ်ပစ်လိုက်တယ်။ ဒီအခါမှာ သူ့ရဲ့အနက်ရောင်ဘရာစီယာလေး အောက်ကနေ အတင်းရုန်းကန်ထွက်နေတဲ့ ရင်သားဝင်းဝင်းလေးနှစ်လုံးကို တပ်မက်ဖွယ် မြင်တွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဒိန်းဒလိန်းနတ်ဖမ်းစားလို့ ရင်ခုန်သံတွေတောင် မမှန်ချင်တော့ဘူးဗျယ ဒါပေမယ့် ဘရာစီယာချိတ်လေးက ကျောအောက်ရောက်နေတော့ ဖြုတ်ဖို့ အခွင့်အရေးမသာဘူးဗျ။

ဒါကြောင့် အပေါ်ပိုင်းခဏရပ်ထားပြီး အောက်က ထမိန်လေးကို လှန်တင်ကြည့်လိုက်တယ်။ ဖြူဖြူဝင်းဝင်း ခြေသလုံးသားလေးရယ် အဲဒီအထက်က ပေါင်တံပြည့်ပြည့်အိအိလေးရယ် ကျော်သွားတဲ့နောက်မှာတော့ သူရဲ့ အနက်ရောင်အတွင်းခံဘောင်းဘီလေး ပေါ်လာပါလေရောဗျာ။ ကျွန်တော်ကြားဖူး တာ တစ်ခုရှိတယ်ဗျ။ မိန်းမတွေ အတွင်းခံအဝတ်အစားကို အနက်ရောင်တွေချည်းပဲဝတ်ရင် လိင်ဆွဲဆောင်အား ပိုရှိတယ်တဲ့ခင်ဗျ (ကျူးပစ်မမတို့ မှတ်ထားရန်)။ အဲဒီစကားမှန်မမှန်တော့ မပြောတတ်ဘူးဗျာ။ လောလောဆယ်မှာတော့ အနက်ရောင်အတွင်းခံတွေအောက်က ဖြူဝင်းနေတဲ့ အသားစိုင် လေးတွေကြည့်ရတာ အသက်ရှုဖို့တောင် မေ့သွားမိတယ်။ သူ့ရဲ့ အနက်ရောက်အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးရဲ့ မို့ဖောင်းနေတဲ့ ခွဆုံနေရာလေးမှာ အမွှေးလေး တစ်ပင်နှစ်ပင် အပြင်ဖက်ကို ထွက်နေတာတောင် တွေ့ရတယ်။ ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အဲဒီနေရာလေးကို ငုံ့နမ်းပစ်လိုက်တော့ ချွေးနံ့လေးနဲ့အတူ မွှေးတေး တေးနဲ့ စောက်ဖုတ်ရနံ့လေးကို ခံစားမိလိုက်ရတယ် (သူများအတွက်တော့ မွှေးချင်မှ မွှေးမှာပေါ့ဗျာ ကျွန်တော့စိတ်ထဲ မွှေးတယ်လို့ ထင်တာဘာဖြစ်လဲ)။ ဆီးခုံဖောင်းဖောင်းလေးကို လျှာလေးနဲ့သပ်ပြီး လျပ်ပေးလိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲ သူနိုးသွားတော့ ချက်ချင်းကြယ်သီးတွေ ပြန်တပ်ဖို့လုပ်တယ်။ အဲဒီအခါမှာ ကျွန်တော်လည်းအလုပ်များသွားပြီး သူရဲ့နှုတ်ခမ်းအစုံကို အမြန်စုပ်ပစ်လိုက်ပြီး ရင်သားလေးတွေကိုလည်း လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်တယ်။ ဒီ တော့မှ ငြိမ်သွားပြီး အလိုက်သင့်လေးနေပေးတယ်။

ကျွန်တော်လည်း အခွင့်အရေးကို လက်လွတ်မခံဘဲ ဘရာစီယာချိတ်ကို လက်နဲ့စမ်းပြီးဖြုတ်တယ်။ တခါမှ ဖြုတ်ဖူးလို့လား မသိဘူး ဖြုတ်ရခက်လိုက်တာ ဗျာ။ ချွေးတောင်ပြန်တယ်။ ဒါပေမယ့် နောက်ဆုံးမှာတော့ ချိတ်ပြုတ်သွားပြီး နို့အိအိလေးနှစ်လုံးက အပြင်ဘက်ကို ဆတ်ခနဲခုန်ထွက်လာတယ်။ ဒီတော့မှ ဘရာစီယာကို အဆုံးထိချွတ် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို သွားနဲ့ကလိရင်း လက်က ဆီးခုံမို့မို့လေးကို ပွတ်သပ်လေးလိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ ညည်းသံတိုးတိုးလေး ပြုရင်း ကျွန်တော့်လက်ကို အတင်းဖမ်းဆုပ်ထားတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဘောင်းဘီလေးကို တစ်ရစ်ချင်း လိပ်ပြီးချွတ်ပစ် လိုက်တော့ မည်းနက်နေတဲ့ ဆီးခုံမောက်မောက်လေးက ဘွားခနဲ ပေါ်လာတာပေါ့ဗျာ။ သူ့ရဲ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စို့နေတဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့ပါးစပ်ကို တဖြည်းဖြည်း အောက်ဆွဲချပြီး ဗိုက် သားလေးတွေကို လျှာနဲ့လျက်၊ ချက်လေးတွေကို လျှာနဲ့ကလော် အဲဒီကနေတဆင့် အမွှေးမဲမဲလေးတွေကို ပါးစပ်နဲ့ငုံပြီး စုပ်လိုက်တယ်။ ပေါင်လေးနှစ်လုံး ကို ဆွဲဖြဲလိုက်တော့ ဝင်းအိနေတဲ့ ပေါင်တံနှစ်လုံးကြားမှာ ပန်းနုရောင်ရဲနေတဲ့ အစိလေးရယ်၊ အဲဒီအောက်ကရဲနေတဲ့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ ရယ်၊ အရည်ကြည်လေးတွေ စိမ့်ကျနေတဲ့ အောက်က အပေါက်လေးရယ်ဟာ ကျွန်တော်ကို ကိုကိုရေလာပါတော့လို့ ဆွဲဆောင်ခေါ်နေသလိုပါပဲ။

ဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း သူရဲ့အစိလေးကို လျှာဖျားနဲ့ တို့လိုက်တော့ သူ့တကိုယ်လုံး ဆတ်ကနဲတုန်သွားပြီး လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားတာကို တွေ့ရတယ်။ ကျွန်တော်လဲ အစိလေးကိုငုံပြီးစုပ်လိုက်၊ သွားနဲ့မထိတထိလေး ကိုက်ပေးလိုက်၊ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြား လျှာစောင်းလေး ထိုးထည့်ပေးလိုက် နဲ့ ၅မိနစ်လောက် နှူးပေးလိုက်တော့ သူလဲ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့ဘဲ ကျွန်တော်ဆံပင်ကိုကိုင်ပြီး သူ့အဖုတ်နဲ့ ကျွန်တော်မျက်နှာ ဆွဲဆွဲပြီးပွတ်နေလိုက်တာ ဗျာ။ ကျွန်တော့်မျက်နှာတစ်ခုလုံးလည်း သူ့ရဲ့စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲပြီးပြောင်လက်လို့။ ကျွန်တော်လည်း အချိန်ကောင်းကိုလက်လွှတ်မခံဘဲ သူ့ရဲ့စောက်ရည် တွေရွှဲအိုင်နေတဲ့ စောက်ပတ်အဝလေးကို ကျွန်တော်ရဲ့လီးထိပ်နဲ့ တေ့လိုက်တယ်။ ဒီတော့ သူလန့်သွားပြီး ကျွန်တော်ရင်ဘတ်ကိုတွန်းထားတယ်။ “မောင်…. ဖြစ်ပါ့မလား.. ကျွန်မကြောက်တယ်” တဲ့။ ကျွန်တော်ကလည်း စကားနဲ့မတုံ့ပြန်တော့ပဲ သူ့ရဲ့နို့သီးခေါင်းလေး နှစ်ခုကို တလည့်စီစို့ပေးလိုက် တယ်။ သူပြန်ပြီးငြိမ်ကျသွားတဲ့အချိန်ကျမှ အသာလေးချော့ပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့လီးကိုထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ အင့်ခနဲ အော်ပြီး ခါးလေးကော့တက်သွားတယ်။ သူ့ရဲ့စောက်ပတ်လေးက ကျဉ်းကျဉ်းကျပ်ကျပ်လေးပေမယ့် စောက်ရည်တွေ စိုရွှဲနေတာကြောင့် လျောလျောလျှုလျှူဝင်သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် တစ်ဝက် နီးပါးဝင်ပြီးချိန်မှာ အထဲက အပျိုစင်အမှေးပါလေးကြောင့် ဆက်ပြီး ထိုးထည့်လို့ မရတော့ဘူး။ သူကလည်း “မောင်.. နာတယ်..ပြန်ထုတ်ကွာ” လို့ မျက်ရည်လေးစမ်းစမ်းနဲ့ ပြောရှာတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ပြန်ထုတ်သလိုလိုနဲ့ နောက်နည်းနည်းဆုတ်ပြီး အားနဲ့ ဖိသွင်းလိုက်ချိန်မှာတော့ အခနဲ အော်သံ လေးနဲ့အတူ အမှေးပါးလေး ပေါက်သွားတာကို ခံစားမိလိုက်ရတယ်။ ဒီတော့မှ ကျွန်တော်လည်း ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်နဲ့ တစ်ချက်ချင်း အသွင်းအထုတ်လုပ် ပေးလိုက်တယ်။ သူမလည်း ပထမတော့ ရုန်းကန်နေရာကနေ အလိုက်သင့်လေးလိုက်ပြီး လှုပ်ရှားလာတယ်။ ကျွန်တော်လည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ နှေးရာက နေ မြန်လာတော့ သူရဲ့အသက်ရှုသံလေးမြန်လာပြီး ပါးစပ်ကလဲ “အား….အား..” ငြီးသံလေးတွေ ထွက်လာတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မာန်တက်လာပြီး အရှိန်ကို မြန်နိုင်သမျှမြန်အောင် သွက်သွက်ကလေး လှုပ်ရှားပေးလိုက်တော့ ခါးလေးအစွမ်းကုန်ကော့တက်လာပြီး သုံးမိနစ်လောက်ကြာတဲ့အခါ သူ့ရဲ့ စောက်ပတ်ထဲက အရည်တွေပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ကျလာတယ်။ သူကတော့ တချီပြီးသွားပြီးပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်ကတော့ လိုရာပန်းတိုင်ကို မရောက် သေးတဲ့အတွက် လီးဟာ ထောင်မတ်နြေ့ပီး ပုတ်သင်ညိုခေါင်းငြိတ်သလို တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေဆဲပေါ့ဗျာ။

ဒါနဲ့ သူ့ကိုတခြားပုံစံပြောင်းလုပ်ဖို့ စဉ်းစားကြည့်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း တချီပြီးအောင် ဆွဲပေးထားရတော့ နဲနဲမောချင်ချင်ဖြစ်နေပြီ (ဆေးလိပ်တန်ခိုးတွေ ပေါ့ဗျာ)။ ဒါနဲ့ သူ့ကို အပေါ်ကတက်ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ပထမတော့ အင်တင်တင်နဲ့ဗျ။ ဒါပေမယ့် လီးရဲ့အရသာကို သိပြီးသူဆိုတော့ ကြာကြာမမူနိုင်ပါ ဘူး။ ကျွန်တော့်စိတ်တိုင်းကပဲ အပေါ်ကနေ ကားယားခွထိုင်ပြီး သူ့ရဲ့စောက်ပတ်အဝမှာ လီးကိုတေ့လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဖြည်းဖြည်းချင်း တရစ်ပြီးတရစ် ချော့ ပြီးသွင်းနေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အသာလေးငြိမ်နေလိုက်ပြီး လီးကိုမတ်နေအောင် ထောင်ပေးထားလိုက်တာပေါ့။ တဖြည်းဖြည်းသွင်းရင်းသွင်းရင်းနဲ့ အဆုံးထိရောက်သွာတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ပြီးဆွဲထုတ်နေတယ်ဗျ။ သူ့ရဲ့စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေက လီးဝင်သွားတုန်းက လီးနဲ့အတူညက်ပြီး အထဲကိုလိပ်ဝင်သွားကြပြီးတော့ လီးလည်း ပြန်ထွက်လာရော အလိုက်သင့်လေးပဲ ပြန်အန်ထွက်လာကြတာကိုကြည့်ရင်း ကျွန်တော်ပိုပြီး မာန်ထလာတာ ပေါ့ဗျာ။

ဒီလိုနဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်းအသွင်းအထုတ်လုက်နေရင်းက စိတ်ကြွလာတော့ ထုံးစံအတိုင်း မြန်လာတယ်။ မြင်းရိုင်းတစ်ကောင်ကို စီးနေတဲ့သူပုံစံမျိုးနဲ့ ခုန်ခုန် ပြီး ဆောင့်နေတော့ သူရဲ့နို့အုံဖြူဖြူလေးနှစ်လုံးဟာ နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နဲ့ လိုက်ပြီးခုန်ပေါက်နေလိုက်ပုံများ ကြည့်လို့တောင်မဝဘူးဗျာ။ သူအပေါ်က ဆောင့် လိုက်တိုင်း ကျွန်တော်က အောက်ကနေခါးကော့ပြီး စည်းချက်ညီညီ လိုက်ဆောင့်ပေးနေလိုက်တယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျွန်တော်လီးကလဲ မာသထက် မာလာပြီး ဖီးလ်တွေလည်းအရမ်း တက်လာတော့ မကြာခင် ကျွန်တော် သုတ်ထွက်တော့မယ်ဆိုတာ သိလိုက်တယ်။ သူ့ကိုကြည့်တော့လည်း ပြီးခါနီးဆဲဆဲ အခြေအနေမျိုးရောက်နေတာကို တွေ့ရတော့ ကျွန်တော်လည်း စိတ်ထိန်းမထားတော့ပဲ သုတ်တွေ ဒလဟော လွှတ်ပေးလိုက်တာပေါ့။

မရှေးမနှောင်းမှာပဲ သူလဲနောက်တချီပြီးသွားတော့ ခါးလေးကော့သွားပြီး ခန္ဓာကိုယ်လေး ဆက်ခနဲ ဆတ်ကနဲ ဖြစ်သွားတာကိုတွေ့ရတယ်။ နောက်ဆုံးကျ တော့ သူ့ရဲ့နို့အုံဖြူဖြူလေးနှစ်လုံးကို ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်နဲ့အပ်ပြီး လီးတောင် မချွတ်နိုင်တော့ပဲ မောမောနဲ့ အိပ်ပျော်သွားလေရဲ့။ သူ့ရဲ့စောက်ပတ်လေးထဲ ကတော့ ကျွန်တော့်ရဲ့သုတ်ရည်တွေနဲ့ သူရဲ့စောက်ရည်တွေရောပြီး တစိမ့်စိမ့်နဲ့ စီးကျနေလိုက်တာ အိပ်ရာခင်းကို ရွှဲရောဗျာ။ ပြီးပါပြီ